جهانگردی و جایگاه آن در ایران

دسته بندي : گوناگون » دیگر
جهانگردي و جايگاه آن در ايران
شرايط اقليمي و آب و هواي متنوع در ايران و وجود مواهب فراوان طبيعي در پهنة گستردة كشور و نيز ميراثهاي عظيم تاريخي و تمدن چندين هزار ساله و آثار گرانبهاي فرهنگي، هنري، معماري، صنايع دستي، اماكن زيارتي و متبركه و آداب و سنن و گروه هاي مختلف قومي و جاذبه هاي مختلف زيباي طبيعي و وجود چشمه هاي معدني شفابخش و نيز روحيه ميهمان دوستي و ميهمان نوازي ايرانيان همگي از عواملي هستند كه اگر به درستي به جهانيان معرفي شوند، مي توانند ايران را به يكي از قطبهاي بزرگ جهانگردي تبديل نمايند. اما عليرغم وجود اين همه مواهب و با وجود آنكه از لحاظ جاذبه هاي توريستي كشورمان جزء ده كشور اول توريستي جهان قلمداد مي گردد اما با كمال تأسف ملاحظه مي گردد از مجموع 560 ميليون نفر جهانگردي كه در سال 1995 از كشورهاي جهان بازديد كرده اند بنابر قول مسئولين وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در سال 74 تنها بين 420 تا 450 هزار جهانگرد از ايران بازديد كرده اند. اگر اين رقم عليرغم افزايش نسبيش با سال 1373 با ارقام جهاني توريست مقايسه گردد ملاحظه مي گردد كه سهم بسيار ناچيزي از توريستهاي جهاني به كشور ايران مسافرت نموده اند. تعداد توريستهايي كه در سال 1373 از ايران بازديد كردند 360658 نفر بوده اند درآمد حاصل از توريسم در ايران در سال 1374 مبلغي در حدود 250 ميليون دلار بوده است كه اين رقم نسبت به درآمد متجاوز از چهارصد ميلياردي آن سال رقم بسيار ناچيزي را تشكيل مي داده است. يعني 1600 بار كمتر از سهم جهاني حاصل از توريسم صنعت جهانگردي كه در حال حاضر مقام سوم جهاني را به خود اختصاص داده است، و بعد از سال 2000 مقام اول صنايع جهاني را به خود اختصاص خواهد داد، متاسفانه در ايران جايگاه واقعي خود را پيدا ننموده است. درآمد توريستي، ارزي است كه با پاي خود وارد كشور مي گردد و متأسفانه كشورمان از اين منبع عظيم ارزي تا حدود زيادي بي بهره مانده است. صنعت توريسم علاوه بر جنبه هاي درآمد و اشتغال زايي فوايد فراوان ديگري را در بر دارد كه از آن جمله مي تواند تبليغات غير واقعي را خنثي نمايد. توريست ها علاوه بر اينكه مي توانند به رونق اقتصادي كشورمان كمك نمايند مي توانند واقعيتهاي موجود در كشور را به رأي العين ملاحظه نموده و تبليغات نادرست را كم رنگ تر نموده و در خارج از ايران به عنوان مدافعين اين مرز و بوم به تبليغ بپردازند. توريست به كشور مي آيد تا ارزهاي به همراه آورده را خرج نمايد و از طرف ديگر چيزهايي را فراگيرد كه براي آموختن آن به مردم ديگر ممالك مبالغ هنگفتي بايستي هزينه گردد و اين در حاليست كه تاثير نقل مستقيم شخصي كه نكات مثبتي را در يك كشور ديده به مراتب بيشتر از تبليغات خارجي يك كشور مي باشد.